DE PROVINCIALEWEG.

Het huis van de fam. Ferdinand Hoeksema op de hoek Provincialeweg/Kerkweg. De foto is genomen in juli 1978. Toen stond het huis leeg, het is een paar jaar later compleet gerenoveerd. Dit in het kader van een projekt voor werkelozen.  Nu staat er in vol ornaat een kopie van het oude huis

 Kort voor dat het huis werd gerenoveerd  woonden er als laatste bewoners er tijdelijk de fam. Frits Niehof. Die hadden er in 1977  hun intrek genomen omdat hun huis aan de Kerkweg 22 werd opgeknapt.  Nadat het huis was gerenoveerd woonde er de fam. Kooistra, waarvan de hoofdbewoner gemeente secretaris was in Grootegast.

Dit huis heeft de naam 'Kloeckstede'. Ooit woonde er de fam. Lameris die onderwijzer was aan de lagere school. Dat was in die tijd geen vetpot. Als bijverdienste verkocht hij vanuit dit huis wijn en jenever.

Toen de nieuwe hervormde kerk gebouwd werd, ik praat dan over ongeveer 1811, werden hier een tijdlang de kerkdiensten gehouden en de klok geluid, vandaar de benaming 'Kloeckstede.'

Op de foto, zijn nauwelijks herkenbaar helaas, de volgende personen te ontdekken: Voor de deur zit Willem Heemstra, daarnaast Weijert van Duinen, en rechts Jan van Duinen, zonen van Liekele van Duinen.

De Provincialeweg met rechts de Ned. hervormdekerk en links het kroegje van Willem Blauwijkel (1881-1969). Heel vroeger runde Trientje Blauwijkel-Venema (1852-1944) de kroeg, zij was de moeder van Willem Blauwijkel. Hij werd later 'Olle Will'm' genoemd.

In de tijd dat de foto is gemaakt, rond 1968, waren er nog geen fietspaden en voetpaden langs de Provincialeweg. Ook geen lichtpalen. Dat alles kwam er pas bij de dorpsvernieuwing kort na 1975. Toen het gemotoriseerde verkeer na de Tweede Wereldoorlog opkwam en voortdurend toenam zijn er tal van ernstige ongelukken gebeurd, een aantal met dodelijke afloop.

De boerderij  aan de Provincialeweg 62 waar in de jaren zeventig de fam. Jan Slagter woonde. Jan Slagter was vroeger ondermeer eigenaar van een stuk land een eind achter de boerderij waar zich een petgat bevond. Niet ver van het Wolddiep af. Vroeger gingen we daar wel eens schaatsen. Soms konden we daar eerder 'scheuvel'n' dan dat de ijsbaan open was en het ijs was er altijd mooi glad.

Bij dat petgat stond vroeger wat werd genoemd 'Stulp's hutje'. In de jaren zeventig was daar nog een uit golfplaten gebouwde hut van over wat diende als onderkomen voor schapen. Achter de naam 'Stulp's hutje' moet een  familietragedie schuil zijn gegaan. Ik heb er wel wat over gehoord. Wie er meer van weet mag het me zeggen.

Het huis van de fam. Lieuwe Dijkstra. Hij was in de wijde omtrek bekend als visboer. De fam. Dijkstra heeft altijd in dit huis gewoond. De ouders van Lieuwe woonden er ook al. Zijn vader, Jan Dijkstra, was er timmerman. Vroeger had dit huis als adres Provincialeweg 10. Vanaf 1970 was er een vernummering en werd het adres Provincialeweg 117.

De brug aan de Provincialeweg/Langewolderweg in renovatie in 2000. In de volksmond nog altijd 'De Klap' genoemd. Maar het is al lang een hefbrug. De automobilist die voor de brug staat is misschien het spoor bijster met het woud aan verkeersborden tegenover hem die hem alle kanten willen opsturen.

Een foto uit de jaren zeventig van het huisje dat naast de fam. Liekele van Duinen een eindje achteraf stond aan de reed naar de fam. Gerrit IJtsma. In de jaren zeventig woonde hier Stavasius. Die was toen op leeftijd en leed aan wat ze toen noemden de 'bibberziekte'. Wat nu bekend is als de 'Ziekte van Parkinson'. In die tijd hadden ze er geen afdoende medicamenten voor en de oude  heer Stavasius trilde en beefde aldoor als een rietje in de wind.

Tegenover voormalige bakkerij Dijkstra liep een zandweg (reed) tot aan het Caspar Roblesdiep, ook wel Kolonelsdiep of Oudediep genoemd. Daar woonde vroeger de fam. Meelker. Halverwege de reed stond vroeger deze boerderij, bewoond door de fam. Dijkstra. Deze foto is van 1975.

Op deze foto een petten gelegen iets voor de boerderij waar de fam. Dijkstra woonde. Op de achtergrond is de boerderij nog juist zichtbaar tussen de bomen.

 

 

 

In spanning wachten (links) Dirk Kampen, en (rechts) Gerard Visser en Tinie Kraaienga de 5 mei optocht van 1980 af. Zo te zien was het nogal koud dag. Ze staan aan de Sebaldebuurder kant van de klapbrug over het Wolddiep.

 

 

 

 

Dagelijks kwamen er tientallen keren GADO-bussen langs de Provincialeweg. Het ging om Lijn 33. Groningen-Surhuisterveen. De bus reed op twee manieren naar Groningen. Via Zuidhorn, of via Enumatil en het Hoendiep.

 

 

 

 

 

 

De Provincialeweg rond 1975. Het linker huisje vooraan werd bewoond door het gezin Hendrik Jager en Jacobje Jager-Veenstra. Het stond naast de Bijzondere Lagere School. Het volgende huis, een geel bakstenen bungalow behoorde tot Klaas Smid en Wietske Smid-Boon. Klaas Smid had achter het huis een grote autosloperij.
Verderop het huis van visboer Lieuwe Dijkstra, daarnaast Petrus de With en Jacob (Job) Swieringa woonde in 't Oude Tolhuis, naast café Tuintjer.

Een nachtfoto bij hevige sneeuwval van het zelfde stuk van de Provincialeweg als de foto hierboven.

Gezicht op het huis van de fam. Liekele van Duinen. Net niet zichtbaar is de 'Fritehal'. Die tegen de weg aan stond.

Een foto van rond 1975. De Provincialeweg had toen nog geen fietspad of voetpad. Zelfs een riolering ontbrak toen nog, men loosed het afvalwater in de open sloot voor het huis. Rechts het huis van Tiemen Pama, vervolgens Harm Staal, het witte boerderijtje werd in die tijd bewoond door de fam. Jitze Tuinstra.

Dorpsgezicht richting hoek Provincialeweg/Kerkweg. Het eerste huis links werd vroeger bewoond door de fam. Sjoerd Boonstra. Hij was petroleumhandelaar en had een winkeltje in manufacturen. Vroeger had hij tevens een benzinepomp.

Rechts de woning met BP-benzine/dieselpomp van de fam. Jacob (Jaap) Smeding.

Een rijtje van drie woningen uit een blok van vier woningen. In de jaren '70 bewoond door (v.l.n.r.) de fam. Bouke Wolters, Herman Boonstra en Taeke van der Vries.

De toen (1975) nieuwe woning van de fam. Gerrit Dijkstra en Saakje Dijkstra-Horinga. Schuin tegenover de woning is een pad dat naar de molen van Sebaldebure loopt.

Het schoolveldje, tussen de Openbare Lagere School en de Ned. Hervormdekerk gelegen diende ook als voetbalveld voor de jeugd. 's Avonds in de zomer werd er vaak een balletje getrapt. Op het veld staat een verkiezingsbord met daarop de Partij van de Arbeid op lijst 2.

Rechts, achtereenvolgens de behuizingen van Arie Reitsema, Ko Folgerts, Jan Slagter (niet zichtbaar) en daarna Sjoerd Boonstra. Er lopen twee dames op straat, in 1975 had de Provincialeweg nog geen voet- of fietspad. Dat zou een paar jaar later veranderen, toen kwam een grote dorpsvernieuwing tot stand.

Links vooraan, in de schaduw van twee kastanjebomen, de kippenboerderij van de fam. Hendrik Scheerhoorn en Stien Scheerhoorn-Westerhof. Verderop aan de linkerkant de BP benzine/dieselpomp van de fa. Jaap Smeding, tevens Benegas-depothouder.

Straatbeeld van de Provincialeweg in 1975. Let op de melkbus waarvan het deksel links op de voorgrond te zien is. Waarschijnlijk van de fam. Roelf Hoving die aan de overkant woonde. Rechts vooraan, de bakkerswinkel van Kees Dijkstra. Vervolgens de woning van de fam. Lammert Broekema en Dinie Broekema-Westerhof. Achter dit huis had de fam. Broekema vroeger een kwekerij van groenten en o.a. aardbeien.

Verderop is de torenspits van de Ned. Hervormdekerk nog juist zichtbaar.

De boerderij van de fam. Sietse Oldenburger.De boerderij ligt aan het begin van de Hoofdstraat en hoort dus eigenlijk bij Grootegast.

Tekening van de Sebaldebuursterklapbrug, vanaf Oldekerk gezien. Links is over de brug het huis, annex winkel, van de fam. Berghuis te zien. Dit huis werd volledig vernield bij een bombardement in de Tweede Wereldoorlog.

Deze tekening is in 1960 gemaakt door Dirk van der Naalt, geboren in 1931 te Sebaldeburen, zoon van Reinder van der Naalt en Detje Boonstra. Dirk van der Naalt was schilder van beroep. Daarnaast doet hij aan tekenen en kunstschilderen.